Pictures from Wednesday

 Englisch text (dutch below)

 2nd day of schoolvisits

It's been another busy program today.

We started the day with a visit to the Courage rehab-centre.

For some of us the taxiride was a unique experience, being driven in a cab with flat tires and a driver who drove and use his ceelphone whill fighting his way trough trafic.

The Courage Centre is a large rehabcentre were we’ve had a great tour. The goal of the Courage Centre is to help all people, young and old, to be as self-sufficient as possible. People receive their therapies at the centre or at home or, in case of AT, wherever is needed. The centre gets its funding through different channels. Part of the expenses are payed by insurance-companies. Another big part is aquired by fundraising, for example with the Cars for Courage program. Last year they raised US $ 2 .000.000 !!!.

The rehab-centre itself is not that different from what we are used to in Holland. One of the interesting places was the workshop where AT is created by engineers and woodworkers. They are always looking for affordable AT, tailormade for the individual. Examples we saw include a nitting aid,  adapted skates and a trompetholder.

Another interesting place, for us ICT-coördinators, was the AT advising section. One of the advisors, a women in a wheelchair with no movement in arms or legs, got a lot of respect from the group for her knowledge and expertise on AT. ‘High tech isn’t always the best option. Use as lowtech AT as possible. To high-tech AT sometimes remain unused.

In the afternoon we split up to visit two more schools. The first group went to NorthHigh School in a poor part of the city. They saw a lot of students leave as a result of some poor decisions  . Those  decisions are reversed and some of the students are coming back. The school made a sad impression with no daylight in the classrooms.

The teachers with Special Needs students spent a great deal of time and effort on social behaviour and working together. Twice a week these student go on fieldtrips learining about all aspects of live.

2e dag instellingen en scholen bezoeken

Nog een dag instellingen en scholen bezoeken.

Het was weer een vol programma voor deze dag.

Allereerst zijn we met de hele groep naar het Courage Center gegaan.

Voor sommigen van ons was de rit met de taxi een hele bijzondere ervaring. Een taxi met platte banden en een taxichauffeur die al telefonerend  en sturend met zijn elleboog zich door het verkeer stortte... een erg spannend begin van de dag,  ook voor de inzittenden van de taxi er achter.

Het Courrage Center is een groot revalidatie centrum. We kregen hier een uitleg en een rondleiding.

Het doel van het Courage Center is om mensen, jong en oud, zo zelfstandig mogelijk te maken.

Mensen kunnen hier naar toe komen voor therapie maar de therapeuten komen ook thuis, op het werk , in andere omgevingen waar de mensen aanpassingen nodig hebben.

Het instituut wordt in principe door de verzekeringsmaatschappijen betaald. Lukt dat niet, zijn er ook mogelijkheden om naar inkomen te betalen.

Onder andere hiervoor wordt er ook hier erg veel gedaan aan “Fund Raising”. Ook hier zijn er weer veel creatieve mogelijkheden.

Zo is er bijvoorbeeld de mogelijkheid om je auto te doneren. Hiermee werd er dit jaar zo’n 8000.000 dollar binnengehaald.

Het centrum zelf verschilt niet zo heel veel van de centra in Nederland. Het lijkt hier meer gecentraliseerd, meer alles onder een dak.

De mensen die hier komen kunnen gebruik maken van allerlei faciliteiten: een zwembad met begeleiding en therapie, fysiotherapie en een gym voor jong en oud, logopedie, ergotherapie, een werkplaats die individuele aanpassingen maken en de mogelijkheid tot IT aanpassingen...

De bedoeling is dat mensen hier zo goed mogelijk voorbereid worden om zo goed mogelijk en zo zelfstandig mogelijk in hun eigen omgeving kunnen functioneren.

Voor ons de meest interessante plekken waren wel de werkplaats, waar de metaal en hout bewerkers proberen om noodzakelijke aanpassingen te maken door het aanpassen van zoveel mogelijk gewone gebruiksvoorwerpen, en de IT hoek.

In de werkplaats wordt er dagelijks gezocht naar goedkope oplossingen om toch zelfstandig te kunnen functioneren. Een breipen houder voor iemand die graag beidt maar nog maar 1 hand kan gebruiken, een paar aangepaste schaatsen voor een puber die niet meer gezien wil worden met al die beugels, een trompethouder voor iemand die graag mee wil blazen maar niet meer de kracht heeft om de trompet zo lang te tillen, ...

Voor al de ICT coördinatoren was de IT afdeling natuurlijk ook interessant. Zeker een van de dames, zelf heel ernstig gehandicapt nauwelijks in staat om te bewegen maar zeer gedreven en met heel veel kennis, dwong veel respect af.

Hun tip:” Ga niet voor alle nieuwste ontwikkelingen maar maak een afweging wat goed is voor een bepaald persoon in een bepaalde omgeving. Je hebt er niets aan als mensen er  (nog) niet mee om kan gaan.

Van het Courage Center zijn we weer in groepen uiteen gegaan. Groep 1 mocht naar de North High School, een high school in een wat verpauperd deel van de stad.

Het is een school die van 1200 leerlingen terug is gelopen naar 400 doordat in de omringende wijken ook scholen zijn gebouwd. Wel zien ze langzamerhand weer leerlingen terug komen.

De school heeft op ons allen een troosteloze indruk achter gelaten. Veel jonge meiden met baby’s. Een crèche vol met kinderen van leerlingen waarvan dan ook nog een grote groep verstandelijk gehandicapt is, leerlingen die geen thuis hebben en op straat wonen, leerlinge die een dagelijkse leefomgeving hebben van extreem geweld,....

De leerkrachten waren vooral bezig met socialiseren, leren leuke dingen te doen (naar de dierentuin, een museum), leren met elkaar om te gaan echt op een heel basaal niveau, even een zo veilig mogelijke omgeving bieden,...

Eigenlijk een druppel op een gloeiende plaat.

Tot slot zijn we nog naar  het Departement of Special Education gegaan. Hier heeft een van de mensen die op de conferentie de workshop over Op Maat gaat presenteren een voor-presentatie gedaan voor leerkrachten, medewerkers en ouders. Het werd goed ontvangen en het was een leuke generale repetitie.

De eerste conferentie dag is morgen en het is ook direct voor een aantal van ons presentatie dag.

Morgen hierover ook weer een verslag.

Nellie Stone Johnson School

(Hans, Hans, Hans, Martijn, Ronno, Leon, Jack, Sanne, Janneke, Raf)

Groep 2  werd ontvangen in een modern, mooi gebouw.  Na een korte toespraak door de directeur van de school werden we rondgeleid door Jim Thomas.  Als eerste werden we toegesproken door Lindsay, leerkracht special needs, en twee van haar leerlingen. Met een van de leerlingen gingen wij mee naar de rekenles.

De rekenjuf wist ons het een en ander te vertellen over aanpassingen zoals de AlphaSmart.

bracht Jim ons naar de peuterspeelzaal die gericht was op special need children. Dit was een externe organisatie die samenwerkt met de school. 

Ook mochten wij nog snel even een kijkje nemen in de kleutergroep van mevrouw Holland. Deze kinderen zaten hier ter voorbereiding op het reguliere basisonderwijs.

Jim wist ons te vertellen dat er in de gymzaal een uitreiking van the Student of the month award was. Hier mochten wij bij komen kijken. De hele gymzaal zat vol met kinderen en er waren ook een aantal ouders. Het was echt een klein feestje, met muziek en entertainment.

Daarna mochten we nog even bij Lindsay in de klas komen kijken en zij liet vol trots de ICT aan- en  toepassingen in haar klas zien.  Op deze school gebruiken ze eigenlijk alleen maar Apple iMacs. 

Een aantal van haar studenten wisten zelf te vertellen waarom voor hun die aanpassingen juist zo zinvol waren. Een van hen gebruikte de dynamo, maar eigenlijk het liefst buiten de groep. Binnen de groep gebruikte hij het liefst zijn eigen stem.

Aan het einde van de schooldag werden alle kinderen naar huis vervoerd door de traditionele, gele schoolbussen in de Verenigde Staten.

Sanne, Janneke en Raf